அன்பே சிவம் பாணியில் தொடங்கிய ஒரு பயணம்! பாகம்-2

( பேக்கை தோளில் மாட்டிக்கொண்டு இறங்க தயாரானேன்.கீழே பார்க்க கொஞ்சம் கால் நடுங்கியது.ஒரு பேக்கை வைத்துக்கொண்டே இறங்க பயமா இருக்கு நமக்கு,சுமை ஏற்றி இறக்குபவர்களை எண்ணி மரியாதையுடன் வியந்தேன்.ஒரு வழியா கீழ இறங்கியாச்சு.)

அன்பே சிவம் பாணியில் தொடங்கிய ஒரு பயணம்! பாகம் 1

வணக்கம்!நண்பர்களே!என்ன ரொம்ப நேரமா விழுப்புரத்திலேயே காக்க வைச்சிட்டனா?சரி வாங்க பயணத்தை தொடருவோம்.

சனிக்கிழமை (14.08.11) இரவு 11.30.விழுப்புரம் பேருந்து நிலையமே தீபாவளி நேர ரெங்கநாதன் தெரு போல இருந்தது.இன்னைக்கு இங்கயே விடிஞ்சுடும் போல ன்னு நினைச்சுக்கிட்டேன்.நான் நாமக்கல் போகனும்ன்கரதுனால சேலம் இல்லேன்னா திருச்சிக்கு போற எந்த பேருந்துன்னாலும் பரவால்லன்னு கும்பலோடு கும்பலா ஐக்கியமானேன்.

13 ம் தேதி பௌர்ணமிங்கறதுனால அண்ணாமலையார் அழைப்பின் பேரில் விழுப்புரம் பணிமனையிலிருந்த பேருந்துகள் திருவண்ணாமலைக்கு திருப்பி விடப்பட்டிருந்தன.அதனால சென்னையிருந்து வரும் பேருந்துதான் கதி.பேருந்து நிலையத்தை சுத்தி சுத்தி ஒரு ரெண்டு மணிநேரம் மூச்சு திணற திணற(வேறன்ன அதான் சொன்னனே!மூத்திரவாசனை(?)).நடந்தேன்.திருவண்ணாமலை போகாமலே கிரிவலம்.அன்னாமலையாருக்கு அரோகரா!

ஒரு வழியாக நுழைவாயிலிலேய காத்திருந்து ஒரு கள்ளக்குறிச்சி பேருந்து வந்தது.சரி அங்கிருந்து மாறிக்கொள்ளலாம் என்று ஏறிக்கொண்டேன்(நள்ளிரவு 1.45).இருவர் சீட்டில் ஒருவர் சுருட்டி மடக்கி தூங்கிக்கொண்டிருந்தார்.அந்த ஒரு இருக்கை மட்டும் இருந்ததால் அவர எழுப்பிவிட்டு உக்காந்துகிட்டேன்.நிச்சயமா மனசுக்குள்ள திட்டியிருப்பார்.என்ன  பண்றது?

டிக்கெட் வாங்கியவுடன் பஸ்ஸ்டாண்ட் வலம் வந்த களைப்பில் கண்ணயர்ந்தேன்.கனவு! ஊரில் இறங்கியதும் கேரளா கெண்டை மேளமுழங்க வரவேற்பது போல்.விழித்தேன் சாமி ஊர்வலம்(உனக்கு இது தேவையாடா).ஆனா செம தாள நயம் அதுக்கப்பறம் தூக்கம் வரல.கள்ளக்குறிச்சியை 3.45க்கு சென்றேன்.பஸ்ஸ்டாண்டிலிருந்த டீக்கடையில் விசாரித்தேன்.நாமக்கலுக்கே நாலேகாலுக்கு பஸ்சாம்.ஒரு டீ சொன்னேன்.அருமையான டீங்க!இஞ்சி போட்டு அந்த காலை வேளையில்.ஐந்தே ரூபாய்தானாம்.ஆச்சர்யம்!இதில் முக்கியமான விஷயம் காகித கப்பில் கொடுத்தார்கள்.குடித்துவிட்டு காத்திருந்தேன்.

பேருந்து வந்தது பணிமனையிலே காத்திருந்து எல்லாரும் ஏறிக்கொண்டனராம்.நொந்து கொண்டே ஏறி நின்று கொண்டேன்.வழியில் அப்போதுதான் சூடிய குண்டுமல்லியோடு ஒரு பெண் ஏறினாள்.பேருந்து முழுக்க வாசனை.சிரித்தாள்!(என்னைப்பார்த்து அல்ல)தெற்றுப்பல்!அழகு!அதற்க்கு மேல் ரசிக்கமுடியவில்லை அலுப்பில்.ஒரு வழியாக ஆத்தூர் வந்ததும் உட்கார இடம்கிடைதது.ஆத்தூரை கடக்கையில் நம்ம மாயஉலகம்ராஜேஷ் நினைவுக்கு வந்தார்.சொந்த ஊர் என சொல்லிருந்தார்.அதற்க்கு மேல் வலுக்கட்டாயமாக தூக்கம்துரத்தியது.

ரொம்ப நேரம் கழித்து விழித்தேன்.அது காளப்பநாயக்கன்பட்டிஎனும் ஊர்.கொல்லிமலை அடிவாரம்.கொல்லிமலையின் அழகை தூரத்திலிருந்தபடி ரசித்தேன்.நாமக்கல்லை காலை ஒன்பது மணிக்கு அடைந்தேன்.சாதாரணமாக ஆறு மணி நேரத்தில் முடியும் பயணம் பத்து மணி நேரம் ஆனது.ஸ்அப்பா! முடியல!

அக்க வீட்டுக்கு போனதும் ஒன்றரை வயது அக்கா பொண்ணு மம்மா! என்றாள் என்ன ஆச்சர்யம்!அலுப்பும் களைப்பும் தொலைந்தே போனது.சும்மாவா சொன்னார் வள்ளுவர்

   

    “”குழல்இனிது யாழ்இனிது என்பதம் மக்கள்

       மழலைச்சொல் கேளா தவர் “” என்று.

கூடவே பயணித்ததற்க்கு நன்றி நண்பர்களே!!

	Tweet